Stotteren

Stotteren is een stoornis in het vloeiende verloop van de spreekbewegingen. Stotteren kan zich uiten in het herhalen van klanken of woorddelen, het aanhouden van klanken of het blokkeren bij het op gang komen van de stemgeving en de klankvorming. Naarmate de stoornis ernstiger wordt, treden secundaire gedragingen op. We zien dan bijvoorbeeld negatieve emotionele en cognitieve reacties. Deze kunnen resulteren in spreekangst en vermijdingsgedrag. Stotteren begint meestal tussen het tweede en het zevende levensjaar. Vroegtijdig ingrijpen is belangrijk. Het komt ook voor dat het stotteren zich op latere leeftijd ontwikkeld.

Broddelen

Broddelen is een stoornis in het spreken, wat zich uit als een niet-vloeiende of aritmische moeilijk verstaanbare spraak. Opvallend hierbij zijn de slappe uitspraak, een snel spreekritme, het ineenschuiven van woordjes, stopwoordjes, snelle woordherhalingen en klankherhalingen. Doordat er bij broddelen herhalingen van klanken en woorden zijn, lijkt het soms op stotteren. Een verschil met stotteren is dat de broddelaar niet opmerkt dat zijn spreken herhalingen en onduidelijkheden vertoont en de stotteraar meestal wel.
De behandeling richt zich vooral op de bewustwording van de eigen spraak, uitspraaktraining, training in correct formuleren en ritme- en intonatietraining.